Başlangıç



9 Temmuz 2020
Eski hayatımın son günü, yeni başlangıçları yaparken eski beni getirecek olan günün gecesi..

Uzun zaman oldu çırpındığım denizde nefes almaya çalışırken.. Her gün biraz daha dibe battım. Çıkmak isterken sanki biri ayaklarıma yük bağlamışta gidemezsin diye bağırıp duruyordu o sonsuz hayatı temsil eden yerde. Bazen o kadar benden uzaklaştım ki batmak istedim. Hissizleştim.. Hayır hayır hissizlik değildi bu. Çok şey hissetmekti. O kadar çok ki ne olduğunu anlamama engel oluyordu. Ne oldu bana? Nasıl yabancılaştım kendime? Neden sadece duvarlarla bakışmaya başladım? Aklımla kalbim nasıl bu denli zıt düştü birbirine? İnsanlar içinde yalnızlığa o kadar alışmaya başlamıştım ki eski beni taşıyan palyaço maskesini çıkardı;aynanın karşısına geçte kendine gel der gibi. Eski ve yeni ben o kadar kızgındı ki birbirlerine çatışıp dururlarken kendimi bulmamı sağladılar. Her şeyi kendiyle çözmeye çalışan ben, kimseye kendini açıp dertleriyle boğmayan ben yıllardır yakınında olan birine kalbini anlattı. Sonra ne mi oldu? Benzer hikayeleri yaşamış, aynı yollardan geçmiş ve artık birbirine daha da sıkı bağlanmış dost olduk. Ne garip değil mi? Gözümüzün önünde olanları hissetsek bile dile getirmekten kaçtığımız için maske takmaya devam etmişiz. Kaderin cilvesi.. Kötülükteki iyiliği temsil eden tesadüflerden biri... İnsanlar olarak o kadar aptalız ki gözümüz sadece kötü taraflara odaklanıyor böyle anlarda. Belki de acıdan beslenen yaratıklardanızdır. Belki mi? Bir kez buldun mu o tatlı tarafı acılar seni dibe çekmeye çalışsa bile beynin savaş açıyor kalbine. Kazanan beynin olduğunda kalbindeki yaralar kabuk bağlıyor. Zaman zaman acıtıyor ama tuz basmayı değil merhem sürüp daha da çabuk iyileşmesini istiyorsun. Kalbin de iyileştiğinde geçmişine veda ediyorsun. Dönüp baktığında olana da olmayana da iyi ki diyebiliyorsun. İyi ki! Ne çok konuştun iyileştin mi Zab derseniz iyileşiyorum. İyileşiyorum. İyileşiyorum. Tam da bu satırları yazarken gülümsüyorum. Senden de gülümsemeni ve tekrar etmeni istiyorum. İyileşiyorum. İyileşiyoruz.. YEEEEYYY! Bizi yalnızca içimizdeki biz yıkabilir. Tıpkı toplayacak olanın da o olduğu gibi. Hayat çok kısa düşünmek için. Harekete geçme vakti. Yarından itibaren geçmişteki beni gururlandıracak, "Başardım!" dedittirebilecek eylemleri yapmaya başlıyorum. Güzel hanımefendilerim ve yakışıklı beylerim, unutmayın ki gelecek güzel bir eğitimden geçer. Eğitim ise sadece derslerden ve notlardan ibaret değildir. Öncelikle ruhunu eğit ve beslemeyi öğren. Aç bir şarkı dans etmeye başla. Tak kulaklığı koş deli gibi. Al eline kalemi çiz, karala bir şeyler. Anlam ya da güzellik aramana gerek yok. Yalnızlığının keyfini çıkar. Aslında bize bahşedilen yalnızlığın bizi iyileştirecek unsur olduğunu keşfet. Ne yalnız kalmaktan kork ne de düşmekten. Hatta düş ki hayatı öğren. Acısın ki karşına tekrar çıktığında yine kazananın sen olacağını hatırla. Kazanacağım! Kaybettiklerim ise kaybolması gereken şeylerden ibaret olacak. Bir gün onları kaybettiğin için bile minnet duyacaksın..

Belki okurken kendini görünce incineceksin ama daha sonra gelecekteki seni görünce mutlu olacaksın. Yeter ki kaçma ve görmeyi dene. Tüm kalbimle seni seviyorum. Denediğin için seninle gurur duyuyorum. Yeni başlangıcının haberlerini bekliyorum. Çabucak gelsin!..

** Bana yazmanın, birinin kalbine iyi gelmenin nasıl güzel bir şey olduğunu mesajıyla hatırlatan okuruma özel bir teşekkür sunuyorum.**

Sevgiyle kalın. Sevmek güzel şey..

Geceye;
Trevor Daniel-Past Life

Yorumlar

  1. Adsız10 Temmuz 2020 05:19

    Yüreğinize sağlık..tek kelimeyle muhteşem olmuş...iyiki varsınız.. iyiki yazıyorsunuz...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

deli kız iki

Resim
  bir sen daha mı var senden içeri yoksa özün bu mu bilemedim ilk yanın yalandan nefret ederken son yanın gözünü bile kırpmaz söylerken ilk yanın tüm dünyaya merhamet doluyken son yanın üç maymunu oynar beni kırıp dökerken sen bana; peri masalını yaşatıp gözlerimin içini güldürürken yılanların öcüne döndürdün hayatımı birden ortak paydada iki kalp bir bütün iken payına düşeni alıp gittin tereddüt etmeden ben senin ilk hâlini sevdim de son hâlinle kavga ettim sen naparsan yap arkanı döndüğünde beni bulacağına emindin bense arkamda mıydın onu bile bilemedim sevilmemeyi kabullenirdim de seviyorum diyip gitmeni sindiremedim ayrılık sevdaya değil bahanelere dahilmiş bunu öğrendim günün birinde dönüp baktığımda sen benim için bir yanılsama bense senin için tatlı uykundan uyandıran bir acı olacağım sana söz değersiz hissettirildiğin yaban ellerde bana yaptığın haksızlıklar seni duvardan duvara vuracak dualar ederek atlattığım geceler kabus gibi çökecek üzerine ...
Devamı

denklem

Resim
  nereye kadar? kalbimin yabancı olduğu duygular var tenimin sıcaklığını hiç hissetmediği bir el tanımadığım yüzlerde kendimi aramışlığım var kendimi bulamayıp daha çok kaybetmişliğim omzuna sinip saatlerce ağlamak istediğim bir silüet var bir de o silüetin kim olduğunu bulamayaşım elimi tutmak isteyen birileri var benimse insanlara dair inanç kayıplarım içten içe sar beni,tutunmak istiyorum dediğim bir çift göz var bir de benden uzak dur diyen tavırlarım daha on dokuzum önümde upuzun bir yol var bir de o yola tuzaklar kurmuş bir tanrı tanrıyla kavgalarım,kafa tutuşlarım var bir de onunla konuşup huzur buluşlarım savaşım var barışım yok dinleyenim var anlayanım yok susmuşluğum var eşlik eden yok plastik yüzlerin süslenmiş vücutları var zekaya, sevgiye dair kırıntıları yok şişkin egolar var özgün kimlikler yok kaydırılan paralar var düşünen akıllar yok yoktan varolmuş bir sistem var sorgulayan yok bir hayat borçlu olduğumuz insanlar var suçluya ceza yok bana dokunmayan yılan bin yaş...
Devamı

deli kız

Resim
benim kimsenin gülen yüzüne değil,senin kızgınken bile içi benimle dolu olan sevgine ihtiyacım vardı benim şatafatlı hayatlara değil,sabahın dördünde seninle yüzmenin tadına varmaya ihtiyacım vardı benim pürüzsüz yüzlere değil,kusurları olan tenini öpüp iyileştirmeye ihtiyacım vardı benim gösterişe değil,yaşayamadığın çocukluğunu seninle çocuk olup yaşamaya ihtiyacım vardı benim o duvarı kıra kıra çıkmana değil,beni biraz anlamana ihtiyacım vardı benim çok şeye değil de sadece ellerine ihtiyacım vardı ellerimi ölesiye gevşek tutan ellerine sen beni gönlün rahat ben seni istemeye istemeye bıraktım ya bu da bize, sevgimize ettiğimiz ihanetten geriye kalan olsun olur da küçük denilen dünyada rast düşersek olur da bi neşet türküsünde karşılaşırsak olur ya adaşımıza seslenildiğini duyarsak olur da içimiz burkulursa gururundan kaçarken sevgine yenik düş seni hiçbir zaman kötü biri olarak değil sevgisi benim için kalmaya yetemeyen biri olarak anacağım olsun senin de canın, i...
Devamı